Het is de dag van de transplantatie. Ik zie er niet tegenop maar toch is het natuurlijk wel een beetje spannend. Het wordt vandaag voor het eerst een bed dagje. Niet douchen, niet fietsen, gewoon rustig aan doen dus dat voelt wel lekker eigenlijk.
De verpleging heeft instructies gegeven voor een licht ontbijt dus dat is ook geen probleem.
Ik krijg een infuus in mijn linker arm. De PICC zitten klepjes in en die kunnen de stancellen eventueel beschadigen. Dus ik krijg gewoon een normaal infuus waarbij het straks gewoon vanzelf (zonder druk) naar binnen kan lopen. Het is voor het eerst dat ik bij het prikken van het infuus echt helemaal niets voel. Ik krijg nog wat medicatie en dan is het wachten tot het 11:00 uur is en de transplantatie kan beginnen.
Julia is er ruim op tijd en kan alles meemaken en foto’s maken. De verpleegkundige die de transplantatie uitvoert maakt ook nog een paar foto’s voor ons.
Door COVID is alles een beetje anders en is het transplantaat dus twee weken ingevroren geweest. De laatste checks worden bij mij uitgevoerd, of ik echt klaar ben voor de transplantatie, en dan wordt het sein gegeven dat er ontdooid mag worden. Nou ja ontdooid, het is vloeibaar en er zit geen ijs in, maar het is echt heeeel koud. Mijn arm doet er pijn van zo koud. Maar geen klachten hoor, het gaat prima.
Ondertussen zit ik druk te appen, aan aandacht geen gebrek 😊
Zakje voor zakje wordt via het interne transport aangeleverd aan de transplantatie verpleegkundige. Er zit echt een hele logistiek achter, het gaat echt zo vers mogelijk naar binnen. Na 5 zakjes is het klaar.
Het conserveermiddel in het transplantaat stinkt een beetje. Zelf proef ik het ook, en ik ben er een beetje misselijk van, maar voor de omgeving is het ook goed te ruiken (zelfs op de gang). Ik adem echt stank uit.
Julia gaat weer naar huis, een ervaring rijker. Ik vond het fijn dat ze er bij was.
Na een lichte late lunch is het tijd voor een dutje. Het grootste deel van de middag slaap ik. Echt top voel ik met niet, maar het is nog vol te houden (soort van).
Aan het eind van de middag doe ik nog een uurtje video bellen met gezellige collega’s.
Als avondmaaltijd heb ik rijst, kip, worteltjes, gebakken champignons en tomatensaus besteld. Lekker licht verteerbaar. De tomatensaus ontbreekt dus het wordt een droge hap. Met veel drinken werk ik het naar binnen.
Mariëlle en Julia komen weer langs en het gaat redelijk. Als ze weg zijn wil ik nog aan mijn blog gaan werken maar dat is een beetje naïef, ik ga mijn bedje in val direct in slaap en wordt alleen nog wakker van de controles en de medicatie om 02:00 uur.
Dit blog is nog niet af, er worden morgen nog 360 foto’s toegevoegd.
Één reactie op “T-Day”
Niet niks allemaal Mark maar enorm fijn dat Julia er bij kon zijn en ze staat er goed op, en die met jou erbij helemaal top👍 En ik ben heel benieuwd naar die 360 foto’s, maar het aller belangrijkste is natuurlijk dat je door alles heen steeds “alles” doorgeeft. Sterkte en plezier👍❣️