Het beloofde een pittige dag te worden, en dat werd het ook. De misselijkheid won het van de wilskracht, bij het ontbijt kwam ik niet verder dan een half kopje thee. Toen snel weer terug in bed. Maar het ging echt niet goed! Even 🤮 luchtte op maar maakte de misselijkheid niet minder. Lang werkende medicatie tegen misselijkheid gekregen maar het helpt niet veel.
Van 9:00 tot 12:00 geslapen en toen toch maar weer op de bel gedrukt voor wat anti misselijkheid medicatie voor de lunch. Ik krijg een middeltje dat de maag helpt te legen door de maag te ontspannen. Dit werkt wel, het lukt me om de ochtend medicatie in te nemen en 3/4 broodje kroket naar binnen te krijgen.
Het is donderdag dus de prof komt langs. De Mycosis is toch echt wel weer terug, naast de ellende veroorzaakt door het EBV. De bloedplaatjes lijkt nu met medicatie wel stabiel (rond de 30). Buik gaan ze niets aan doen, we moeten even afwachten hoe snel de chemo hier effect op heeft. Naar huis gaan is vandaag zeker niet aan de orde, we zullen het dagelijks gaan overleggen wanneer het verstandig is.
Julia heeft lesuitval dus komt rond 15:00 uit school gezellig langs. Ik voel me verre van top maar het gezelschap doet me natuurlijk weer goed.
Voor het avondeten krijg ik weer het middeltje van de lunch en kan ik ongeveer de helft van de avondmaaltijd naar binnen krijgen.
Nog even douchen en een schoon bedje, blog online. 19:00 einde dag….
4 reacties op “Dag 156”
Dank voor je verslag Mark, ik heb het gelezen, laten bezinken en nogmaals gelezen.
Je hebt weer een behoorlijke dosis chemo binnen gekregen, en inderdaad dan wint de misselijkheid het van je wilskracht, zeker als die al zo op de proef is gesteld!
Maar goed dat er medicatie is om de misselijkheid een beetje tegen te gaan.
Wat een nare wending dat die EBV toch zo’n grote rol speelt, ik denk dat veel mensen het zich niet realiseren als ze het krijgen, dat het altijd aanwezig blijft, eigenlijk net als mazelen.
En die Mycosis fungoides weer terug is natuurlijk een klap in je gezicht.
We hopen met ons hele hart dat de chemo kuur die je nu krijgt je toch weer op de been krijgt! Je bent een strijder hè, vergeet dat niet!
Op dit moment hopen we natuurlijk dat de misselijkheid zakt joh.
Hou moed Mark, en laat niemand je opjagen om naar huis te gaan als je dat niet kan!
Je voelt zelf wel wanneer je daar aan toe bent.
We hopen dat het je een beetje helpt als je weet hoeveel mensen met je meeleven en steeds aan je denken!
Heel veel liefs en hou je haaks Mark!
🚻💋💚
Poeh je krijgt het wel voor je kiezen Mark! Ik hoop dat je goed en veel gaat slapen😘
Heel bijzonder Mark dat je ondanks alles toch weer de moed en kracht hebt om op te schrijven hoe alles ging vandaag.
Natuurlijk is het verwerken van alles wat je hoorde niet eenvoudig, maar gelukkig dat de bloedplaatjes stabiel lijken nu. En Mark we blijven uitkijken dat je ook nu hier weer doorheen gaat komen. Het is heel zwaar maar ook nu weer heel veel liefs en kracht gewenst en met wijsheid hoe je er het beste mee om kan gaan. Ik hou van je en ben nog steeds heel blij met je ook om wat je zelfs nu nog geeft, aan de mensen om je heen❣️😘🥰
En ook zo fijn dat Julia zomaar onverwachts bij je kon zijn.
Heftig allemaal. We hebben bewondering voor je. Goed rusten. Liefs Jan en Thea