Vrijdag was ik mooi op tijd wakker voor het ontbijt dat Wouter voor ons ging maken. Belangrijker nog, hij was ook op tijd😊
Het smaakte prima! Voor herhaling vatbaar? Jazeker! Hoewel?
Gedurende de dag gaat het bergafwaarts. Ik ga me steeds minder prettig voelen. Gisteren een drukke dag gehad, vandaag een beetje bijkomen of zo?
’s Avonds eet ik samen met Julia pizza van Turks brood, maar ik blijf het ei van vanmorgen proeven als ik moet hoesten of een boertje laat (ja ook prinsjes laten boertjes😉).
Zaterdag gaat het echt goed mis, veel droog 🤮 en echt dik aan de diarree. Zelfs even een mini-ongelukje (echt heel klein!) waardoor Julia toch maar even het hoeslaken verschoont.
In de ochtend ben ik even alleen. Mariëlle, Wouter en Julia zijn naar een crematie, dus ik moet mezelf zien te redden. Dat lukt gelukkig, maar als ik weer even flink droog zit te 🤮, komen ze weer thuis en ben ik toch wel blij met de aandacht.
De middag trekt voorbij, ik eet een paar eetlepels avondeten met de pot mee. Mariëlle komt gedurende de dag regelmatig controleren of ik nog voldoende drinken binnenlandse handbereik heb. Maar net als in het ziekenhuis staat er een rijtje blikjes en pakjes en heeft het geen zin er nog meer bij te zetten.
Als ik ga slapen ben ik leeg, ik weet vrij zeker dat ik vandaag niet voldoende heb kunnen drinken om alles weer aan te vullen. Vreemd genoeg heb ik nog niet het gevoel dat ik aan het uitdrogen ben. Ik voel me niet top, maar ben nog alert, en heb nog niet het gevoel dat ik ‘de strijd’ aan het verliezen ben, en dat had ik de twee keer voor de opnames wel.
Ik slaap prima, ben tussendoor 1 keer wakker om te plassen en te drinken. Julia heeft nog een paar keer bij me gekeken in ik lag volgens haar heerlijk vredig te slapen, het enige dat ontbrak was de duim in mijn mond 😂
Gisteren heb ik de medicatie overgeslagen. Niet echt een probleem, maar in mijn liezen begint het nu wel echt onfris te worden weer. Dus ik moet vandaag even douchen en goed met zalf insmeren.
Het ontbijt bestaat uit kaneel beschuitjes en de 4 pillen en een kop thee. Even goed vocht naar binnen.
De ochtend houdt Julia me gezelschap. Als het tijd is om te lunchen ben ik moe, ik besluit om een dutje te doen. Eerst lunchen en dan slapen werkt niet is de ervaring 🤢
Ik wordt niet lekker wakker, ik ben misselijk, tijd om wat te eten. Echt lekker gaat het niet maar het blijft binnen en tot nu toe ook nog geen diarree.
Mijn haar begint uit te vallen (van de chemo) dus ik vraag Julia of ze het wil millimeteren, dat scheelt veel rommel in bed en in huis. Ik voel me wel gelijk weer een stuk frisser, straks even lekker douchen.
Avondeten sla ik over, ik eet een cakeje, wat kaneel beschuitjes een koekje en een wafel. Het drinken blijft achter bij wat ik zou moeten drinken, maar het is nog net onder controle denk ik.
Ik verzamel al mijn moed en ga douchen om 22:00 uur. Af en toe moet ik echt enorm hijgen, maar het lukt.. zalfje in de liezen.. klaar voor bedje! Maar eerst nog even een blogje wat er zijn mensen die zich nu wel echt zorgen beginnen te maken door mijn radio stilte, want ook WhatsApp heb ik niet bijgehouden.
5 reacties op “Dag 173”
Wat een moed Mark om voor ons toch weer alles op te schrijven.
Wel een heel gezellig en lekker begin om te zien en te lezen dat het voor herhaling vatbaar is, En …Wouter, goed verzonnen om er een sterretje van te maken.
Nu ik alles gelezen heb Mark, denk ik wel wat goed dat jij toch van alles eet, ondanks dat je je helemaal niet goed voelde.
Heel fijn weer om te zien dat ze zo met je meeleven en je helpen als het nodig.
Ook je haar weer door Julia gedaan en zo fijn dat het je goed deed.
Een nieuwe week Mark met heel veel sterkte en liefs gewenst voor allemaal
Sorry Mark, maar nog bij Anoniem horend:
Samen natuurlijk ook veel wijsheid gewenst 👍❣️☀️
Hoe je het voor elkaar krijgt dat ik lees over 🤮, diarree en kapotte liezen en toch nog steeds in de lach schiet van je humor, dat ik überhaupt doorlees🤔
Wat zeg ik, dat je überhaupt nog hebt geschreven! Al je energie zit in overleven dat snappen we best❣️Fijn dat je Mariëlle, Wouter en Julia om je heen hebt👍
😘
Weet je Mark, ook al maken wij ons zorgen om de radiostilte, we weten dat je het erg zwaar hebt en begrijpen heel goed dat je dan al je aandacht en energie voor jezelf nodig hebt!
En als je berichten krijgt die je niet kan beantwoorden, heeft denk ik iedereen daar begrip voor
Een bericht is ook bedoeld om je te steunen en vooral om te laten weten dat je in onze gedachten bent!
Dus een reactie is dan niet nodig, anders zou je geen bericht meer krijgen omdat men je niet op wil jagen om te antwoorden!
Ik weet zeker dat jouw contacten die radiostilte heel goed begrijpen! En daardoor extra aan je denken.
Ik vond dat broodje er heerlijk uitzien trouwens.
Ik had ooit een hartvorm waar je dat ei in kon bakken, maar bij mij liep het er steeds onderuit.
Nou Mark, hou je haaks jongen, we denken aan je!
Veel liefs van ons 🚻💋💋 ook voor alle andere M’en die zo goed voor je zorgen!
Wij hebben enorme bewondering voor je dat je nog aan een blog schrijven toekomt ondanks het feit dat je je zo beroert voelt! Het is niet niks wat je allemaal meemaakt joh! Heerlijk dat je gezinnetje zo om je heen staat!
We denken aan je, liefs van ons