Vandaag controle bij de KNO arts. Eigenlijk wilde ik gisteren afbellen omdat het de goede kant op gaat, maar dat lukte niet omdat het ziekenhuis dicht was (Leidens ontzet). Het gaat goed, ik kan zelf rijden en met de verkeerschaos rond Woerden door de afgesloten A12 vertrek ik ruim op tijd en rij binnendoor via Woerdense verlaat en Nieuwveen naar Leiden. Beetje om maar een prachtige route. Voor het eerst in tijden zit ik echt te genieten. Het is mooi weer, het uitzicht is prachtig met de zon. Een kwartier voor op schema kom ik aan in Leiden. Alles klopt gewoon.
De controle gaat soepel, met de camera door de neus begint routine te worden en ik merk er eigenlijk niets van. Het ziet er mooi roze uit en volgens de arts ziet alles er ook normaal uit. Het strottenklepje is weer de normale grootte. Ik durf mijn pillen nog niet in te nemen omdat ik bang ben dat ze weer via mijn keel in mijn neus terecht komen en dat is echt heel naar. Maar de vloeibare medicatie is het ook niet, 1 van de 2 brandt in mijn keel. Maar met deze uitslag ga ik de pillen toch weer proberen.
Voor vertrek heb ik natuurlijk goed ontbeten, maar na de rit, en een paar uur later, is het tijd voor weer wat eten😋 De broodjes gezond beginnen traditie te worden. Met wat water lukt het me om het naar binnen te werken (keel is dan misschien okay maar maag en darmen zijn nu ingesteld op weinig eten).
Er zit geen boter of mayonaise op het broodje dus dat is wat droog, Julia had als tip: gewoon om een zakje mayonaise te vragen. Dit keer gedaan en nu benadert het wel het perfecte broodje hoor. Is wel raar om om 9:15 al aan het broodje gezond te zitten. Maar ik heb een missie (gewicht verhogen) en de missie verloopt goed. In ruim een week heb ik er twee kilo bij weten te knagen (van 66 naar 68 kilo).
De terugreis verloopt ook soepel maar als ik thuis ben is het wel tijd om even rustig aan te doen.
Met de lunch wilde ik eigenlijk even langs de snackbar, we hebben bolletjes in huis en daar is een snackje natuurlijk wel lekker op. Wouter is ook thuis, maar als ik voor mezelf haal wil hij natuurlijk ook een mammoet frikandel (ik ken mijn zoon). Vroeger was hij een lastige eter maar nu niet meer zo. Ik wil hem niet meeslepen in mijn eet-missie en dat hij dan straks te dik wordt. Als ik dit met hem bespreek biedt hij aan om voor mij naar de snackbar te gaan en dan neemt hij zelf niets 😳 Hij eet gewoon bolletjes met normaal beleg. Even twijfel ik, maar hij vraagt zo vaak: wat kan ik voor je doen? En nu kan hij eindelijk iets doen, want nog even rustig aan doen is wel even lekker na bijna 3 uur in de auto.
We lunchen samen en kletsen lekker bij. We raken echt in gesprek en voor we het weten is het half vijf😳 Maar het was goed bestede tijd!
Met het avondeten neem ik mijn pillen in. Ik breek ze doormidden zodat ze wat minder groot zijn en dat gaat prima!
‘s Avonds heeft Julia nog van alles te vertellen, ze heeft een dag gehad met veel ontwikkelingen. Na het bijkletsen ben ik op, tijd om te slapen. Dus ik lig er vroeg in, maar slapen lukt niet goed. Mooi balen maar morgen staat er gelukkig niets op de planning.
Één reactie op “Dag 287”
Heerlijk Mark dat je zelf al, omrijdend naar Leiden, weer kon genieten van het uitzicht onderweg. En ook nog de tijd nam om die gezellige foto’s te maken van het lekkere eten. Wel vreemd dat er geen boter op de bolletjes zat, maar wat leuk Julia’s idee!
En wat enorm fijn dat de uitslag goed was in Leiden.
Mooi dat Wouter nu wat kon doen voor jou en fijn dat jullie samen de tijd hadden voor elkaar. En jij later ook nog met Julia. Wel jammer dat je later niet kon slapen maar je rust toch zeiden ze vroeger…