Dag 291

De wandeling gisteren heb ik in geen enkel opzicht spijt van. Maar mijn maag is nog niet tot rust gekomen. Het zou kunnen zijn dat ik van weken in standje rust nu weer actief aan het worden ben en ik daar energie van krijg waar ik nog even niet goed raad mee weet (stress). Want zodra ik ontspan komt de maag wel tot rust.

Ontspannen staat even niet op de agenda, ik wil voor de aankomende 4 weken misère nog even wat dingen geregeld en gedaan hebben. Normaal zeggen ze hoofd versus hart maar bij mij zit daar nu de component lijf ook nog nadrukkelijk bij. Vandaag wil ik nog even motor rijden, die heeft een half jaar stil gestaan en het is beter voor het beestje om af en toe even in beweging te zijn. Ik heb met Julia afgesproken dat we samen gaan, zij op de brommer ik op motor. Opstarten van de dag gaat bij ons beide een beetje (veel) op het gemakje en ik zit heel erg te twijfelen of het verstandig is voor mij. Op pure wilskracht trek ik mijn motor pak aan en doe ik alle voorbereidingen. Ik kan na 5 minuten weer omkeren als het niet gaat en Julia kan helpen met het terugzetten van de motor als me dat niet meer lukt. Als ik eenmaal klaar zit en de motor start, en de motor van de middenbok afduw gaat het eigenlijk allemaal vanzelf. Zeker niet alsof ik het een half jaar niet gedaan heb en er helemaal weer in moet komen. Hoe je het beste kunt zien of iemand ‘lekker’ op de motor zit en de boel onder controle heeft is in de bochten. Een vloeiende beweging of een wat gehoekte beweging. Toen ik Julia later vroeg hoe het er uitzag was dat niet als een 80 jarige maar als een jonge vent. Het voelde gewoon okay. Ik heb een hekel aan in het weekend rijden, en ik kwam er nu weer achter waarom. Fietsers die met met z’n tweeën naast elkaar twee naast elkaar fietsen mensen gaan inhalen en het dan vervelend vinden dat er ook nog motorrijders bestaan. Even voor de goede orde, ik reed gewoon op de weg en niet op het fietspad op zo🤣 Pff. We zijn binnendoor van Woerden naar De Meern gereden via Montfoort. Even ijsje gegeten bij de BK. Even bijkomen en de balans opmaken. Conclusie het is nog verantwoord allemaal maar gewoon weer zelfde weg naar huis zonder omwegen is wel verstandig. Het lukt me om zonder problemen terug te rijden, nu rijdt Julia voorop. Het op zijn plek zetten van de motor is een uitdaging, als je stilstaat merk je het gewicht van de motor, als je rijdt niet zo. Op mijn parkeerplaats ligt veel opgewaaid zand dus ik moet echt zorgen dat mijn voet niet wegglijdt als ik de motor op de goede plek probeer te manoeuvreren. Uiteindelijk lukt het, bij het van de jiffy op de middenbok zetten helpt Julia even mee, dat vergt toch nog iets meer kracht dan ik nu nog heb.

Nu moet ik wel echt even bijkomen hoor maar ik ben blij dat we het even hebben gedaan. Nu merk ik wel dat mijn spieren nog een beetje aan het bijkomen waren van gisteren en dat het motorrijden daar nog bovenop is gekomen. Gewoon het gevoel dat je hebt na flink sporten, niets ernstigs.

Ik wil eigenlijk nog even de review van Wouter zijn werkstuk afronden, maar het wil niet lukken. Ik besluit het er bij te laten, het laatste deel moeten we gewoon even samen doorheen lopen.

Gisteren moest ik het avondeten overslaan maar vandaag lukt het weer, maar nog niet in de hoeveelheid die ik zou willen. Mijn wijze tante Gerda wijst me er op dat 4 kilo gewichtstoename in twee weken misschien wat veel is voor mijn lijf en dat ik moet stoppen met proppen. Kijk, het zou natuurlijk kunnen dat ze gelijk heeft. Ik vind het in mijn toestand niet zo verstandig om aan de maagbeschermers en Rennies en zo te gaan. Ik wil geen signalen missen van mijn lijf als er lymfomen opduiken of dingen aan het ontsporen zijn.