13. Herfst

De verwachting is dat het vandaag de hele dag gaat regenen. De herfst lijkt nu toch echt te gaan beginnen. Buiten regent het flink. Als Torne de geitjes moet gaan voeren dan wordt hij zo vies dat hij daarna moet douchen, maar daar is geen tijd voor, dus mama beslist dat zij het zelf wel even doet zo. “Ik doe de beestjes verzorgen wel zo” fluistert mama in Torne zijn oor “ga je maar klaar maken voor school”. Torne kijkt opgelucht.

Aan de keukentafel zit het hele stel te ontbijten maar niemand lijkt er echt zin in te hebben vandaag. De school taxi vertrekt over 15 minuten zegt mama. Nu is iedereen wakker! Ze hoeven niet door de regen te fietsen! Mama helpt Fébe even met haar staart, lunch smeren en schoenen en jas aantrekken. Torne is ook klaar. Samen lopen ze naar de auto. Mama roept naar Hielke, “vertrek over vijf minuten”.

Precies vijf minuten later ploft Hielke in de auto. Hij heeft een rood hoofd, hij heeft zich duidelijk gehaast. “Ik ga echt niet fietsen hoor met dit weer”. Heerlijk zo’n puber, denkt mama. “Heeft iedereen alles bij zich?” vraagt mama “Iedereen lunch?”. Hielke kijkt de andere kant op. Mama kent haar kroost, Hielke gaat in de pauze lunch halen in de kantine waarschijnlijk. Ze geeft hem wat geld. Ze is geschokt want hij zegt “dank je”. Het blijft een puber.

Als mama terug is verzorgt ze de dieren. De schapen en de geitjes staan onder een afdak dat inmiddels af is. Mooi op tijd, goede planning want met deze regen is het wel prettig voor ze natuurlijk. Maar om schoon te kunnen maken moeten ze even in de regen. Het is een heel gedoe, want heeft ze ruimte gemaakt om de bezem een goede zwiep te kunnen geven, staat er weer een schaap in de weg die opzij wordt geduwd door een geit, pff.

Daarna is het tijd voor een inspectie. Op de quad rijdt mama door de weilanden, het bos en de boomgaard. Op de weilanden beginnen er plassen te ontstaan. Nu is dat niet erg maar ze wil ook nog een paar koeien en die mogen niet te lang op een vochtige ondergrond staan, dan krijgen ze ontstekingen aan de poten. Aan de hoeven om precies te zijn. De conclusie is dat de sloten moeten worden uitgebaggerd.

Het bos ligt er wel prima bij, maar ook hier moet de kreek eigenlijk worden uitgebaggerd. De kreek komt uit op een riviertje, nu valt de kreek droog in de zomer als het lang niet regent en gaan er soms beestje dood. Ale de kreek iets dieper is dan zou het water uit de rivier de kreek nat houden. Hmmm

De boomgaard ligt vlak bij het riviertje, alles prima daar, geen onderhoud nodig. Alleen nog wat snoeien misschien.

De geitjes en de schaapjes moeten in de winter wel naar binnen kunnen. Dus moet er of een stal voor ze komen of er moet een stal gemaakt worden in de grote schuur. Mama wil in het voorjaar ook wel eindelijk een paar koeien en die moeten ook op stal kunnen. En mama vermoedt dat over een tijdje Fébe toch echt haar pony wil, alles leuk en aardig dat ze nu af en toe naar de buurman gaat, maar dat is toch wel veel gedoe. Mama besluit even bij de buurman langs te rijden voor advies.

De buurman lijkt er al over nagedacht te hebben. Of misschien is opa haar al voor geweest? Die doet alsof hij zich nergens mee bemoeit maar achter de schermen, zucht.. Advies is duidelijk, een nieuwe stal bouwen kost veel geld, de schuur aanpassen zodat een deel stal wordt is prima te doen, er blijft ruimte genoeg over voor de quads en een trekker en zo. “Een trekker” denkt mama. Opa en de buurman hebben gekletst, nu weet mama het zeker. De buurman zegt dat hij zijn boerderij langzaam wil gaan stoppen. Hij wordt er te oud voor, er is niemand die het over wil nemen en het levert niet veel meer op. De geitjes heeft hij lol in maar de rest wordt hem teveel. Dus ze kan zijn spullen overnemen voor een klein prijsje op voorwaarde dat hij ze nog mag lenen als hij ze nodig heeft, bijvoorbeeld om het gras te maaien, want hij wil niet dat zijn land in verval raakt. Nou dat klinkt mama als muziek in de oren. “Prima” zegt mama “wij helpen met maaien als u ons advies blijft geven”. Daar wordt, als echte boeren, de hand op geschud.

Als een blij ei rijdt mama tevreden op de quad terug naar huis. Dit ging veel beter dan verwacht. Maar dan keert ze snel weer om. Bij de buurman terug vraagt ze: “Die graafmachine, kan die gebruikt worden voor het uitbaggeren van mijn sloten en de kreek in het bos?”. De buurman kijkt moeilijk. “Geen zorgen” zegt mama “ik heb iemand die het kan doen, moet hij zich maar niet overal mee bemoeien”. Mama grinnikt. Bij de buurman valt het kwartje, “het wordt een flinke klus maar ik vind het prima!”. Arme opa, hij heeft nog geen idee.