33. Verlangen

Mama staat voor het raam, diep in gedachten verzonken. Ze is gelukkig, met haar gezin, met hoe het gaat. Toch denkt ze de laatste tijd steeds vaker terug aan haar tijd in Zweden met papa. Het is geen heimwee, meer een soort verlangen en stukje dat nu mist. De taal speken, het onderdeel zijn van een andere cultuur. Ze besluit vanavond weer eens lekker Zweeds te koken!

Met Knol gaat het nu wel elke dag wat minder.  Iedereen vertroetelt hem dus ze moeten uitkijken dat hij niet te dik wordt. De lammetjes zijn inmiddels al behoorlijk groot en duwen flink tegen haar benen. Tja en de koeien, behalve dat ze super goed planten tussen het gras uit eten zijn ze toch eigenlijk wel saai. Toen ze koeien wilde had ze er toch meer van verwacht. De geitjes zijn inmiddels een lokale attractie geworden, ouders komen regelmatig even met hun kleine kinderen de geitjes aaien. Wel heeft ze een bordje neergezet met: Alleen toegang voor kinderen tot 7 jaar. De oudere kinderen moeten achter het hek blijven maar mogen nog gewoon voeren en aaien. Dit werkt prima. 

Fébe komt de keuken binnen stormen, vol met energie. Ze heeft een leuke dag gehad en begint honderduit te vertellen. Mama geniet er van… Samen gaan ze naar de winkel voor het eten van vanavond. Als mama het karretje begint te vullen voelt Fébe nattigheid. ‘Nee hè’ zucht ze. Mama kijkt haar verbaasd aan ‘je vindt het hartstikke lekker!’. Het antwoord had ze niet verwacht, ‘maar dan gaan papa en jij altijd wel heel raar doen’. Mama moet lachen, ze heeft gelijk. 

De soep, Zweedse gehaktballetjes, aardappelsalade, verse gestoomde vis die papa zo lekker vindt en het brood gaan bij iedereen soepel naar binnen. Geen opsmuk, gewoon lekker voedzaam maar wel heel lekker. 

Nu ze toch al de reputatie hebben kunnen mama en papa net zo goed een beetje gek doen. De kinderen hebben in de loop van de jaren stiekem natuurlijk best wat Zweedse woordjes opgepikt. Om het voor iedereen begrijpelijk te houden praten ze een mix van Nederlands en Zweeds tegen elkaar. Vooral Fébe moet er erg om lachen. Mama besluit tot slot een stukje uit een Zweedse krant voor te lezen. Dan valt haar oog op een stukje over een meisje dat in Nederland wil gaan studeren maar niet goed weet hoe ze dat kan gaan doen. Ze komt uit het noorden van Zweden en toen ze een keer in Stockholm was, was het veel te druk voor haar, ze voelde zich er doodongelukkig. De meeste studentensteden zijn net als Stockholm. Nou, onze eigen eskimo, het lijkt me wel wat, laat ze maar hier komen. Iedereen kijkt stomverbaasd naar papa. Een beetje raar doen okay, maar dit? ‘Ik meen het’ zegt papa tegen mama ‘regel maar, dan heb jij weer wat Zweedse cultuur en kan je je uitspraak weer een beetje beter krijgen, want dat sloeg helemaal nergens meer op. Hij knipoogt en loopt de keuken uit.