Dag 213

Vandaag staat lunchen met Erik op de agenda. Het is raar want als Julia zegt: ‘kom pap dan gaan we lekker ergen lunchen’, dan zie ik veel bezwaren maar met Erik denk ik: ‘okay, gezellig!’. Resultaat is dat ik natuurlijk binnenkort ook lekker ga vakantie lunchen met Julia. Maar goed, het plan is dus om bij de Beren te gaan lunchen in Woerden. Het mondje doet nog serieus zeer, maar met de smaak is steeds minder mis.

We gaan lekker Corona proof op het terras zitten. Maar als we net zitten komt ook Harry aangelopen, en even later ook Sander en Jos! Erik heeft gewoon weer een feestje voor me georganiseerd!

Ik kies voor de kroketten met.. ik wil zeggen met brood, maar de hele tafel is het er over eens dat ik moet aansterken dus dat ik de frietjes moet nemen. Het smaakt prima en gaat soepel naar binnen.

Aan mijn verjaardag is ook gedacht, ik krijg een waardebon voor een uur golf les bij mijn favoriete golf baan. Nu lijkt het nog ver weg maar als mijn herstel zo doorzet kan ik binnenkort een afspraak gaan maken. Weer een leuk punt op de horizon!

Als de anderen aan de koffie gaan heb ik meer zin in een ijsje (ik heb nog trek, met het gezellige gekwebbel ben ik flink energie aan het verstoken). Mark 1.0 zou denken, ik eet thuis nog wel wat maar Mark 2.0 weet dat Erik wil dat ik van het moment geniet en gewoon doe waar ik zin in heb (tenminste dat hoop ik😳) Het wordt apple crumble met een bolletje caramel ijs. Ook dit glijdt makkelijk naar binnen, en daarna ben ik wel echt afgetankt. Erik brengt me weer thuis, ik heb echt een hele gezellige middag gehad!

Thuis doe ik natuurlijk wel even een dutje, maar ik heb niet het gevoel dat ik ben uitgeput. ‘s Avonds wandelen Julia en ik nog een groot rondje. Heel langzaam begin ik van de ‘herstelmodus’ in de ‘leef-modus’ te komen.