Dag 240

Vandaag staat uitslapen en hechtingen verwijderen op het programma. Ik sta op tijd op om te ontbijten, en ga daarna weer even naar bed.

Na de lunch is het tijd om naar Leiden te gaan voor het verwijderen van de hechtingen in mijn hals. Het autorijden gaat nog maar ik ben echt moe, ik heb er niet zo veel lol in als anders.

In Leiden hoeven we niet lang te wachten. We worden opgehaald door de verpleegkundige. De hechtingen zijn zo verwijderd. De chirurg komt ook nog even langs. Ik weet niet waar hij op school heeft gezeten want ik vind de incisie vrij lang (cm of 8 of zo?), hij vind hem klein (cm of 3 😳). Binnenkort even een meetlatje er langs leggen, ik ben benieuwd wie gelijk heeft.

We staan zo weer buiten, voor de terugweg neem ik een andere route dan heen, maar ik heb ook geen zin in een toeristische route, ik wil gewoon naar huis. Als het zo doorgaat ben ik benieuwd hoe lang het duurt voor ik me weer moet laten brengen😢 Natuurlijk vind ik het heerlijk om gebracht te worden, maar er gaat natuurlijk niets boven zelf rijden.

Het avondeten bestaat uit een runderworstje, sperziebonen en gekookte aardappelen. Dit krijg ik nooit weg, dus het gaat hup de blender in. Gek genoeg is het een prima te eten prutje. Er zijn mensen die eerst hun vlees opeten en dan hun aardappelen en als laatste de groeten (of in andere volgorde) maar zo ben ik niet. Hapje dit, hapje dat, alles door elkaar. Dus de blender is voor mij geen straf gelukkig. Je wordt er bijna nog soort van lui van. Een bord vol eten lijkt als prutje echt veel minder en is zo naar binnen gelepeld, maar het vult wel gewoon, hele vreemde ervaring weer 🤷‍♂️

De milkshake van 21:30 laat ik voor wat die is, ik ga lekker slapen.