11. Fruitoogst

De fruitbomen beginnen al een beetje door te hangen van alle vruchten. Bij de koop van het huis, met natuurlijk de grond, waren ook de boomgaard, de weilanden en het bos onderdeel van de koop. Het zijn dus mooie volwassen bomen met goed fruit. De traditie is dat iedereen uit het dorp en omliggende boerderijen komt helpen met oogsten. Vandaag gaat het gebeuren. Mama en Hielke gaan met de twee quads de volle bakken met fruit ophalen en brengen die naar de schuur. Papa leegt de bakken in grote bakken in de schuur in een soort tent zodat de muizen er niet bij kunnen. Fébe en Torne helpen bij het plukken van de laaghangende appels en peren.

Het is altijd leuk om te zien hoe de groepjes plukkers altijd beginnen als gezin of groepjes buren, mensen die elkaar goed kennen. In de loop van de dag loopt iedereen door elkaar en worden oude vetes uitgesproken en oude contacten weer aangehaald. Gelukkig loopt het nooit uit de hand, het is een feestelijke dag en niemand wil voor het grote feest vanavond naar huis worden gestuurd. Iedereen, zelfs de grootste knorrepotten, kijkt uit naar deze dag.

Als het tijd is voor koffie komt iedereen naar de ingang van de boomgaard. Mama heeft een lange tafel geknutseld van planken op schagen. De bakker heeft koeken meegenomen, en de uitbater van de herberg in het dorp zorgt dat de grote potten koffie en thee en de kannen met limonade gevuld blijven. Het begint al een beetje warm te worden dus er wordt goed gedronken.

Het plukken begint altijd achterin de boomgaard en er wordt langzaam naar voren gewerkt. Groot nadeel voor mama en Torne is dat ze zich langs de bomen met fruit moeten wurmen met de quad zonder de appels en peren aan te raken. Groot voordeel is dat de kinderen kunnen spelen in het deel waar al geplukt is zonder iemand in de weg te lopen. Er is zelfs een traditie ontstaan dat wildplassen is toegestaan in het deel waar al geplukt is, maar daar praat natuurlijk niemand over, dat gebeurt gewoon.

Hoe hoger de zon staat, hoe minder schaduw de bomen geven. Het begint nu toch wel echt warm te worden. Bij de lunch is de klus voor de helft geklaard. Het vreemde is dat, hoewel iedereen moe begint te worden, het plukken steeds sneller gaat. Misschien lopen de kinderen, die inmiddels echt geen zin hebben om te plukken, minder in de weg, of is men al een beetje uitgekletst en wordt er harder gewerkt. Hoe dan ook, de voortgang ziet er goed uit. De slager heeft voor belegde broodjes gezorgd, en de bakker heeft voor zoete broodjes en krentenbollen gezorgd. De stapels broodjes zijn enorm, mama maakt zich even zorgen of het niet te veel is allemaal, maar de broodjes verdwijnen als sneeuw voor de zon in alle hongerige buiken.

De leden van de fanfare hebben hun instrumenten meegenomen en spelen wat terwijl de rest de lunch laat zakken. Even pauze, even bijkomen. De jonge kinderen liggen in de tent die gisteren speciaal hiervoor is opgezet, de meeste zijn al diep in slaap.

De middag gaat altijd snel voorbij. Mama en Hielke kunnen nu ook af en toe helpen met plukken omdat de ritjes steeds korter worden. Fébe is de enige van de jonge kinderen die ook nog aan het plukken is, de rest is aan het spelen of aan het luieren. Rond vier uur is de klus bijna geklaard. De meesten gaan nu naar huis om zich voor te bereiden op het feest vanavond. Een klein groepje blijft achter om de klus af te maken.

Om vijf uur is het echt klaar, dat is maar goed ook want in de schuur is bijna geen ruimte meer. Er wordt nog even heel goed gecontroleerd of er niemand is achtergebleven in de boomgaard en dan gaat het hek op slot. Klaar! Tijd voor een feestje!