24. Rust

Het gaat niet zo goed met de buurman, het wordt tijd voor hem om afscheid te nemen van de geitjes en de pony’s. Iedereen heeft zijn best gedaan zo goed mogelijk te helpen elke dag met voeren en de stallen schoonhouden, maar de buurman is echt toe aan een nieuwe fase. Nog iets meer van zijn rust genieten en zich niet schuldig hoeven voelen over alle hulp die hij krijgt.

Dit is goed nieuws voor Fébe want ze mag nu eindelijk haar eigen pony. Het hok dat opa heeft gemaakt in de schuur met het plaatje van de eenhoorn gaat eindelijk gebruikt worden. Maar er is een probleem, ze kan niet kiezen welke pony ze wil. ‘Knol’ is de pony waar ze als eerste op gereden heeft. Ze zijn voor elkaar gemaakt maar het is al een oud beestje en begint ook een beetje te klein te worden voor haar. Ze wil eigenlijk ‘Kruidnootje’ kiezen die is nog jong en wat groter, maar kan de gedachte om afscheid te moeten nemen van Knol niet verdragen. De oplossing is simpel, mama overtuigen dat twee pony’s ook best kan. 

Mama heeft zo haar eigen problemen. Voor de buurman is het moeilijk om afscheid te nemen van alle geitjes en pony’s. Ze wil er zo veel mogelijk overnemen zodat de buurman ze nog regelmatig kan zien. Maar ze moeten dan wel verhuizen naar haar wei en haar schuur. En de ruimte is beperkt. Ook maakt de hele omgeving gebruik van de bokjes van de buurman om mee te fokken. Hij heeft 10 verschillende bloedlijnen die hij zorgvuldig heeft gefokt, het is eeuwig zonde als die verloren gaan. 

Mama besluit dat het tijd is voor overleg met de boeren in de omgeving en organiseert een gezellige avond. Ze heeft bij de buurman op het erf een grote tent neer laten zetten door het verhuurbedrijf. Er is gezorgd voor koffie, thee, een borrel en natuurlijk van alles om te eten. Het is een drukte van belang. 

Mama heeft bedacht dat er een soort van veiling komt. Niet met tegen elkaar op bieden maar iedereen kan een voorstel doen hoeveel bloedlijnen geitjes hij of zij over wil nemen en hoe hij of zij denkt de bloedlijn te gaan onderhouden. Elke lijn bestaat uit ongeveer 30 dieren. De buurman mag uiteindelijk bepalen wie welke lijn krijgt. 

Er wordt druk onderhandeld. Er ontstaat een levendige uitwisseling van informatie. Er zijn mensen die alleen af en toe een bokje willen om te kunnen fokken, maar die geen bloedlijn kunnen onderhouden. Er moet dus samen worden gewerkt. Aan het eind van de avond zijn ze er uit. Mama neemt 1 bloedlijn die ze samen met de buurman gaat beheren. De rest gaat naar boeren in de omgeving die ook samen blijven werken met de buurman. Twee lijnen gaan naar het buitenland. De buurman is maar wat trots dat hij die voor heel veel geld heeft kunnen verkopen. Toch een soort van erkenning, een kroon op zijn werk. 

Er zijn heel veel meiden zoals Fébe die graag een eigen pony willen dus voor elke pony is snel een nieuwe eigenaar gevonden. Mama kent haar dochter prima dus zij neemt Knol en Kruidnootje. 

Als iedereen weg is en alles is opgeruimd loopt mama met Knol en Kruidnootje naar huis. Fébe heeft de stal al heel lang geleden klaar gemaakt en ook bijgehouden om mama te laten zien dat ze het echt wil en echt kan. Mama hoeft de pony’s dus alleen in de box te zetten en Fébe morgen even te vertellen dat ze de pony’s moet verzorgen. Ze kijkt nu al naar het moment uit morgen. 

Mama maakt Fébe iets eerder wakker dan normaal. Ze plaagt Fébe een beetje “Knol zal wel honger hebben, ik heb hem gisteren gelijk maar meegenomen dus hup hup aan de slag.” Mama krijgt een dikke knuffel. 

Als Fébe door de schuur naar de box loopt  en ook Kruidnootje ziet maakt ze een sprongetje. Yessss. Veel hoeft ze nog niet te doen, er is nog voer en water genoeg en uitmesten is ook nog niet nodig. Beide pony’s krijgen een dikke knuffel om hun hals.