Fébe en Boris zijn de pony’s aan het verzorgen, lekker op het erf in het zonnetje. Knol begint wel echt oud te worden. De laatste weken krijgt hij steeds meer gebreken. Ze mogen eigenlijk niet meer op hem rijden van de veearts. Maar Knol gaat wel gewoon mee als ze op Kruidnootje gaan rijden. Achteraf is het maar goed dat het pony kamp niet door kon gaan.
Ymke is er ook, ze zit even een pakje sap te drinken tegen de muur van de stal. Ze heeft net de stal uitgemest. Niet alleen de box van de pony’s, echt de hele stal. Ze heeft rode wangen en ziet er verhit uit, maar ze lijkt het wel prima naar haar zin te hebben.
Fébe ziet Hannelore aankomen op haar fiets. Even voelt ze spanning. Het feest voor de vakantie was echt super leuk. En ze heeft ook bijgepraat, maar ze verwacht eigenlijk dat Boris en Ymke hun spullen gaan pakken om te vertrekken, want dat is ze gewend, maar dat gebeurt helemaal niet. Ymke steekt al haar hand op naar Hannelore en zwaait. Hannelore begint terug te zwaaien. Voor Fébe voelt het toch een beetje raar.
Hannelore heeft haar gezicht in de hals van Knol begraven. Zachtjes duwt Knol zijn neus tegen haar rug. “Die twee hebben elkaar gemist” denkt Fébe. Fébe vind het allemaal wel best maar voor haar moet het allemaal nog wel een beetje slijten. Er is te veel gebeurd, en Hannelore is veranderd en zij is zelf ook veranderd, alles is veranderd.
In de verte ziet Fébe de ponyclub voorbij rijden, Hannelore heeft haar excuses aangeboden voor wat er is gebeurd met de ponyclub, en heeft de meiden van de ponyclub ook uitgelegd dat ze fout zat. Maar Fébe heeft echt geen zin meer in de ponyclub, ze bedenkt wel weer iets nieuws.
Boris heeft inmiddels ook een pony van de manege waar hij op kan rijden. Hannelore heeft een pony gekregen van haar vader, ook die staat bij de manege. Vanmiddag gaat Fébe op Kruidnootje naar de manege en gaan ze daarna met z’n drieën een stukje over het strand rijden. Daar heeft Fébe heel veel zin in. Voor Knol is het strand te ver. Ze heeft Ymke aangeboden dat ze ook mee kan en dat ze wisselen op Kruidnootje maar Ymke blijft vandaag bij Knol en gaat met hem een klein stukje door het bos rijden.
Als Fébe ‘s avonds in bed ligt gloeit haar gezicht een beetje van de zon. Ze hebben ook hele stukken door de vloedlijn gereden en net als met zeilen komt de zon dan ook vanaf onder, daar had ze geen rekening mee gehouden. De onderkant van haar neus is een beetje verbrand. Maar het geeft niet, het voelt als een soort trofee. Zachtjes hoort ze Boris snurken, die is gezellig blijven logeren en dat voelt ook een beetje als een trofee. Haar Boris…
.
3 reacties op “31. Hereniging”
Zo leuk om te lezen van dat pakje sap dat Ymke zit te drinken dan valt het opeens op dat ik daar ook wel trek in heb, maar hier nu geen zonnetje…Ik geniet echt van de hereniging die er is ook tussen Hannelore en Knol weer zo mooi beschreven. Maar toch is er ook Fébe die liever wat nieuws wil. Jammer maar ik heb nu geen tijd om alle verhalen weer te gaan lezen. Maar ik ga het natuurlijk gauw weer eens weer doen Mark. Bijzonder fijn om er regelmatig in te duiken👍❣️
Volgens mij gloeit haar gezicht van iets nieuws wat te maken heeft met Boris 💗💗💗
Hoofdstuk 31 al, wat een mijlpaal!
Mooi vind ik dit keer om te lezen dat gevoelens zich niet laten dwingen en verwerkt moeten worden, een plaats moeten krijgen:
‘Fébe vind het allemaal wel best maar voor haar moet het allemaal nog wel een beetje slijten. Er is te veel gebeurd, en Hannelore is veranderd en zij is zelf ook veranderd, alles is veranderd.’