Dag 29

Julia heeft besloten dat pipa-papje (dan ben ik😊) vandaag even een frisse neus moet halen. Ik heb vannacht voor het eerst sinds lang tijd van middernacht tot 07:00 goed geslapen. Ik heb dus weer wat energie maar dat voelt heel raar. Ik ben het vertrouwen in mijn lijf behoorlijk kwijt dus naar buiten gaan voelt niet als een goed idee. Zoals mensen in mijn omgeving wel eens zeggen: maar wat is het ergste dat kan gebeuren dan. Antwoord, uitgeput raken (ruime ervaring mee, komt weer goed). Aan de andere kant moet ik vrijdag weer naar Leiden en dan moet ik ook naar buiten en dat duurt veel langer, dus stoppen met neuzelen 🧐

Ik heb toch even tijd nodig om moed te verzamelen en mijn tripje te visualiseren. Aan het eind van de ochtend ben ik er klaar voor, lekker dik ingepakt gaan we de deur uit. Lopen lukt echt niet dus ik wordt lekker geduwd in de rolstoel.

We doen een klein rondje, en natuurlijk was het heerlijk even buiten 👍