Dag 93

Maandag ben ik het echt zat. Zelfs liggen begint zeer te doen en mijn humeur wordt er niet beter op. Eigenlijk wilde ik motorrijden maar het voelt nog te koud. Ik heb met Erik afgesproken dat we een klein rondje gaan golfen woensdag, dus ik besluit te kijken wat mijn voeten inmiddels weer aankunnen. Het wordt een ‘rondje om de plas’. Ik kijk wel hoe ver ik kom. Aan het begin is het wel heel moeizaam hoor. Voor me lopen twee oudere dames en ik merk dat hun tempo prima is. Van het wandelen gaan mijn darmen aan het werk lijkt het, af en toe moet ik even stoppen voor een 💨. Als het daar maar bij blijft is het prima. Na een uur heb ik het rondje rustig voltooid, geen blaren, geen pijn, prima. Mariëlle is weer aan het werk en moet de eerste week op kantoor werken. Julia en ik maken het eten (burrito’s).

Dinsdag staat een bezoekje aan mijn ouders op de planning. Ik heb ze voor het laatst gezien toen ik in het ziekenhuis lag. We hebben natuurlijk wel contact gehouden, maar nu is het tijd om elkaar echt weer te zien. Het was gezellig, op tijd weer naar huis om Julia op te pikken van het station met haar zware militaire tas met uitrusting.

Woensdagochtend is de activiteiten commissie (Julia) weer actief, we gaan een uurtje fietsen. Ik heb me goed ingepakt, aan het begin is dat super want ik heb het niet koud maar halverwege begin ik het een beetje warm te krijgen.

We rijden nog even langs de Jumbo voor wat boodschappen voor Julia en een broodje voor Marielle en dan is het al tijd voor lunch. Eigenlijk wil ik nog een meeting voor morgen voorbereiden maar daar heb ik geen puf voor. Concentreren is nog wel een beetje een uitdaging soms. ‘s Middags heb ik afgesproken met Erik om te golfen, maar een kleine baan lopen durf ik nog niet aan, dus het wordt lekker oefenen op de driving range. De spierpijn van vorige week is net over dus eens kijken wat de ‘schade’ nu gaat zijn. Ik begin niet slecht al zeg ik het zelf, maar na verloop van tijd kan ik geen bal fatsoenlijk meer raken. Vlak voor het eind gaat het gelukkig weer iets beter. En het goede nieuws, de dagen er na geen spierpijn meer gehad.. Conclusie, ik kreeg spierpijn door Harry 😂 want die was er nu niet bij.

Donderdag begint met huishoudelijke taakjes. Bed verschonen, wasjes draaien, vaatwasser uit- en inruimen, dat soort dingen. Om 10 uur heb ik een video conference gepland om mijn fantastische flow 🙈🙊 te bespreken maar niet iedereen blijkt te kunnen. Dus we gebruiken de tijd voor wat overleg en gezellig bijkletsen. Na de lunch is het lekker weer en besluit ik dat het tijd is om mijn motor skills weer eens te testen. Het verslag op Pindat komt nog, maar kort en goed, binnendoor naar Alphen aan den Rijn en weer terug. Het was heerlijk, met 14 graden prima te doen, alleen met een stukje 100 km/uur even de handvatverwarming aan. Totaal 1,5 uur gebalanceerd op twee wielen, moe maar voldaan kwam ik thuis. Even lekker energietjes bijtanken met zelfgemaakte kapsalon. Ik heb er zoveel knoflooksaus in gedaan dat het prima naar binnen gleed en ik zelfs knoflook proefde.

Morgen weer op avontuur naar Leiden in het LUMC.