Als ik naar het toilet wil moet ik even de verpleging waarschuwen om ongelukken te voorkomen. Ik hou me netjes aan de afspraak. Even later willen toch wel weten hoeveel vocht ik uitscheidt dus komt er een fles, nou dat is makkelijker, hoef bed niet uit en geen toehoorders 😂
De buik wordt voor mijn gevoel toch wat strakker dus halverwege de nacht wordt het vocht infuus gestopt. Al met al hebben ze wel een liter vocht naar binnen gepompt. Het is een beetje dubbel, het helpt wel voor hoe ik me voel, maar het komt uiteindelijk toch in de buik terecht lijkt het.
Het is echt zo raar, hoewel het aan één kant beter gaat en ik minder klachten heb, heb ik toch weer het gevoel dat het de verkeerde kant op gaat.
De lunch is een bruine boterham met huzarensalade en een gebonden kippensoep. Dit gaat moeiteloos naar binnen. Deze lunchdame herkent me, ik denk van mijn eten knutsel projectjes 😊 maar deze keer niets ingewikkelds voor mij. Ik moet wel bekennen dat vorige keer ik de evaluatie over de afdeling heel positief had ingevuld, goede samenwerking tussen verpleegkundigen en artsen, patiënt vriendelijk, maar dat de dames van de keuken regelmatig een steekje lieten vallen. Ik moet zeggen, dat is nu niet meer, het is echt verbeterd, ze lijken er ook meer zin in te hebben.
Er wordt toch besloten een punctie te doen van het buikvocht. De arts in opleiding (zaal arts) vraagt of ze mee mag naar radiologie om mee te kijken. Van harte welkom🥳. Ook de radioloog vind het prima. Het leuke is dat de arts vragen stelt en ik dus zo ook weer wat opsteek. Voor de punctie moeten we wachten dus we babbelen gezellig. Ik kom er achter dat ze infectioloog wil worden en nu 3 maanden stage loopt bij Hematologie. Vanzelfsprekend gaat het gesprek alle kanten op en ik voel weer een soort verbinding ontstaan.
Terug op de afdeling eindelijk tijd om te douchen, ik heb klotsende liezen van een schimmelinfectie en voel me alles behalve fris. De verpleegkundige heeft snel mijn bed verschoond, dan is alles weer netjes en keurig.
Als ik zit uit te puffen van het douchen is de zaal arts weer terug, ze heeft een echo die ze kan aansluiten op een tablet. Ze is dit aan het testen vertelde ze al tijdens ons gesprek eerder. Of ze even mag testen op me om het verschil te zien (of beter gezegd, de overeenkomsten) met de echo van de radioloog. Ze is lekker een half uur aan het kijken en laat me af en toe zien wat ze ziet, met toelichting natuurlijk. Ik zie nu echt mijn darmen drijven in het vocht, de hoeveelheid vocht is echt groot (donkere vlekken). Mijn hart en longen krijg ik ook te zien, ook daar wel vocht maar hier dobbert het gelukkig niet.
Het dagmenu sprak me niet zo aan dus heb ik zelf de maaltijd samengesteld, zalm, aardappelpuree en spinazie😳
Met Julia was het weer gezellig natuurlijk, ze was er na het eten.
Daarna nog even gezellig met Wouter gebeld via FaceTime👍
4 reacties op “Dag 147”
Ja, dat doet vreemd aan Mark, vocht naar binnen pompen (nou ja, pompen😁) en dan teveel vocht in je buik hebben.
Wat fijn als je het gevoel hebt van verbinding met iemand, want dat heb je wel nodig nu het tegenzit met dat vocht en andere nare ongemakken zoals je liezen.
Met elke dag groeit onze bewondering voor jouw moed en doorzettingsvermogen!
Wanneer krijg je nou de uitslag van dat biopt? Of heb ik ergens niet goed opgelet?
En Mark, trek goed aan de bel als je het idee hebt dat het niet goed gaat hoor!
Alleen jij kan dat aangeven! En dat heb je ook steeds gedaan, dus volhouden!
Fijn dat Julia geweest is en je ook nog met Wouter hebt gekletst.
Straks lekker slapen!
Hou je haaks en we denken aan je!
Liefs van ons 🚻💚💋
Ik zie je gewoon voor me terwijl je kletst met artsen, verpleging, schoonmakers, keuken, Julia en Wouter. Maar ook hoe jij je voelt laat je er tussendoor spelen. Wat gaat het schrijven je goed af Mark❣️
Vandaag was dus een dag waarin je zoals steeds van alles meemaakte Mark, en ook nu weer iets heel anders om te moeten en te willen doorstaan.
Maar zoals je er steeds mee omgaat ook nu weer heel bijzonder. En niet alleen voor jezelf maar ook voor de anderen om je heen, bemoedigend!
Het was heel fijn dat Julia vandaag weer bij ons was en om ook bij haar die moed te zien, ook toen ze naar je toe ging. Echt een schat!!!
Nu natuurlijk weer het allerbeste gewenst Mark👍😘❣️☀️
Nou Mark dat is weer heel wat. Door alles wat je meemaakt wordt je een ervaringsdeskundige. Goed dat je je wel beter gaat voelen. Al blijft het toch spannend wat de uitslagen zijn. Goed dat je alles positief benaderd. Groet 🖖