Prima nacht, rustig wakker worden, met ontbijtje rustig aan gedaan voor de maag.
Toch voel ik me echt niet top. Het lijkt dat ‘s nachts de buik iets minder wordt, maar overdag er elke dag een schepje bovenop komt.
De verpleegkundige bespreekt met de arts dat het hoesten toch wel weer meer wordt en wat verontrustend. Er wordt bloed geprikt, dat ziet er niet verontrustend uit en de bloedplaatjes zijn nu al 28 (!). Het lukt me om 7 rondjes te lopen, dat is toch al weer beter dan gisteren!
Met de lunch een tosti kaas/kipfilet en een tomatensoepje met veel ballen. Eigenlijk net als gisteren, dat laatste had ik niet moeten doen.
De arts komt even langs. Het is een hele bijzondere kerel, ik kan niet inschatten hoe oud en ervaren hij is. Hij vraagt hoe ik er in sta. Tja, dit is bonus tijd dus alles wat er gebeurt is okay. Dat antwoord hoort hij niet vaak. Ik geef aan dat het niet echt lekker gaat, last van mijn maag, hoesten na eten en drinken. Dan is hij aan zet, en die zag ik niet aankomen😊 Meneer u doet het hartstikke goed! U wandelt over de gang, ligt nog niet aan de zuurstof, eet nog, kan nog volledige zinnen maken. Het is nu even een kwestie van volhouden. Dinsdag is de scan en daarna gaan we en flinke klap uitdelen en zorgen dat u nog heel veel bonus tijd krijgt. Nu dingen behandelen helpt niet echt en verstoort wel van alles. Alle symptomen passen bij de diagnose dus ook daar niets verontrustends. Dus hou vol! U bent goed bezig! En toen ging hij weer met een smile achter zijn mondkapje. Wat een man!
Eigenlijk ben ik moe en toe aan een dutje maar Wouter komt zo. Hij blijft lekker lang, dus we kunnen goed bijkletsen.
Als Wouter weg is zie ik nog net Max Verstappen de Grand Prix van Monaco winnen. Ik kijk de hele wedstrijd nog even terug. Maar oef, mijn maag heeft het echt zwaar. Even wat eten helpt even maar zorgt daarna weer voor problemen. Even sta ik flink te kokhalzen boven de wasbak maar gelukkig komt er niets. Het voelt een beetje als stress, maar hoe moet ik me ontspannen?
Het lukt me om het avondeten naar binnen te krijgen, even komt de maag daar van tot rust. Maar daarna gaat zitten en staan nog maar lastig, dus dan maar plat liggen. Beetje op de rug, beetje op de zij, pff. Ik zeg steeds: het valt wel mee, heb geen pijn, er is geen sprake van lijden. NOU NU WEL😉 Misschien toch geen all inclusive vakantie? 🤔
Nog even gezellig met Laura appen😊 en met Julia video bellen.
Ik ga nog even douchen, misschien ontspant dat wat. Het lijkt er op van wel. Dan nog blogje schrijven en dan is het tijd om te slapen!
4 reacties op “Dag 152”
Je bent een echte schrijver geworden Mark. Elke keer ben ik verrast dat je weer alles zo goed en humoristisch op schrijft.
Nog even over jouw soepje, misschien zitten er teveel ballen in. Natuurlijk niet eruit gooien 🤣maar ze gewoon niet opeten.
Wat goed een bemoediging van die onbekende arts te krijgen. Echt om vast te houden.
En jij dacht bij die 7 rondjes lopen vast…zo dat zit er alvast op voor 7 dagen. En dan voor een maand gaan lopen…
Fijn dat Wouter gezellig en lang kon blijven. En jij moe, nee hoor nog t.v. kijken, appen en video bellen. Ongelooflijk fijn Mark, en dat ondanks je niet goed voelen. Toch heel fijn voor je👍 En hoop voor morgen ook op veel goeds, voor jullie alle4.
Wat fijn Mark, zo’n positieve arts aan je bed!
Dus niet alleen wij zeggen, je doet het goed!
Maar evengoed moet jij wel de moed opbrengen om het goed te doen!
En kan me heel goed voorstellen dat als je je niet goed voelt, je het er ook een keer uit wil gooien met hoofdletters 😉!
Goed gedaan, maak van je hart geen moordkuil!
En wat zal je blij zijn met je beslissing om te blijven.
Morgen de scan en dan hopen op snelle uitslag daarvan en verdere behandeling!
Voor vandaag, hou je haaks en neem bouillon in plaats van soep☺️!
Liefs ons 🚻💋💚
Tips van een ervaringsdeskundige: Voor je eten even diep door je neus inademen (buik vullen met lucht) en rustig door getuite lippen uitademen. Paar keer herhalen.
Rechtop eten en dertig keer kauwen op een hap (niet op de soep natuurlijk😆). Ook tijdens het eten af en toe een paar keer rustig ademhalen. Kleine porties eten en vaker beter dan drie maaltijden nu.
Wat heerlijk zo’n arts en wat een bemoedigende woorden. Op naar de plannen die ze voor je in petto hebben❣️
Ook in bonustijd ben je een mens en dus hoort even toegeven aan je beroerd voelen erbij. En 👍 hoe je er verder in staat😘
En ik vergat nog: alle knellende punten losmaken.
Je zal alle trucs misschien al kennen maar misschien zit er toch nog eentje voor je tussen. Alle beetjes helpen toch?