Ik heb amper geslapen. Ik was heel druk, kwam niet tot rust. Maar voor elk probleem waar ik aan dacht had ik een oplossing. Financieel hoe ik dingen anders wil gaan doen, bewuster en doelgerichter. In huis wat dingen beter. Heb zelfs een plan van aanpak (puntenlijstje) gemaakt voor als ik weer aan het werk ga als CISO.
Punt blijft dat ik begrijp dat ik moet slapen maar dat dat niet gaat. Om 06:00 ga ik slapen. Om 07:00 wordt ik wakker en voel me beroerd, oververhit, toch ook soort van misselijk. Ik doe alles om weer in rustig vaarwater te komen maar dat lukt niet echt. Tegen de tijd dat het ontbijt komt kan ik het niet meer houden. 🤮 Alleen maar slijm, ik krijg wat hulp maar de verpleging komt niet echt, zit ik daar.
Uiteindelijk keert de rust in mijn lijf terug, helpt de verpleging en ga ik rustig ontbijten.
Langzaam ga ik me beter voelen, en begin ik weer energie te krijgen en komt mijn lijf tot rust. Tanden poetsen, even rust, scheren, even rust, douchen, even rust.
Dan de behandeling van de dag, in de tijdlijn had ik neergezet, middel tegen afstoting transplantaat (enkelvoud) met daarna niets. Rust, bijkomen, laat die stamcelletjes maar groeien.
Hmmm blijkt toch iets anders te zitten, ik krijg het gevoel dat ze willen zeggen dat het nu pas écht gaat beginnen. Dat ze niet willen dat je al voor dit moment opgeeft omdat je weet wat gaat komen. 😳 Ik ben weer zo dom om voor de behandeling te vragen wat de dingen zijn waar ik op moet letten, wanneer ik echt aan de bel moet trekken.